Na een moeilijke jeugd en een zwervend bestaan door Europa woont Jo-Ann (55) nu op een beschermde woonlocatie van de Amsterdamse welzijnsorganisatie perMens. Een zelfstandige woning wil ze niet meer. ‘Daar zou ik doodgaan van eenzaamheid.’
Lees verder
‘Ik zie iedere cliënt als mens, ongeacht het delict dat hij of zij gepleegd heeft. Daardoor kan ik een goede werkrelatie opbouwen.’ Stieneke is trajectbegeleider bij Homerun Forensische Zorg. Ze begeleidt (jong)volwassenen na detentie. De meesten van hen hebben een licht verstandelijke beperking, waardoor een specifieke aanpak zoals Homerun nodig is.
Lees verder
Romana’s vader kan sinds een operatie aan zijn rug niet meer vooruit zonder krukken of rolstoel. Voor Romana (16) is het dus al jaren de normaalste zaak van de wereld om regelmatig ‘een uurtje in te plannen om thuis de boel netjes te maken.’ Vaatwasser leeg, opruimen, stofzuigen en de hond uitlaten. ‘Samen houden we het gezin zo draaiende.’
‘Ik weet uit eigen ervaring dat het leven met kleine kinderen echt niet altijd leuk is. Soms zit je gewoon met je handen in het haar.’
Inge Koning – zelf moeder van vier kinderen tussen de vier en tien jaar – is een van de negen vrijwilligers bij Home-Start, een nieuwe vorm van opvoedondersteuning aan gezinnen die even een steuntje in de rug nodig hebben.
Binnen no time de juiste man of vrouw! Het is één van de koppen uit het nieuwe jaarmagazine van welzijnsorganisatie Pulse, en hij dekt de lading van al het werk dat ze daar verzetten. Voor het derde jaar op rij mocht ik iedereen interviewen, het hele blad schrijven, de eindredactie doen en meedenken over de inhoud. Het is – wat mij betreft – opnieuw een prachtblad geworden, met verhalen die je aan het denken zetten. Over trots, samenwerken, signaleren en vooral actie ondernemen!