Woede-uitbarstingen, niet praten, zelfbeschadiging en keer op keer slechte relaties aangaan. Gedrag van getraumatiseerde kinderen kan extreme vormen aannemen. Als pleegouder is het soms moeilijk dit gedrag te begrijpen. De roman ‘Een klein leven’ biedt je de kans om in het hoofd te kruipen van een getraumatiseerd kind.
Getraumatiseerde kinderen reageren naar onze maatstaven buitenproportioneel op voor ons normale situaties. Ze worden bijvoorbeeld snel extreem boos, zoeken ruzie, maken moeilijk vrienden en hebben problemen met afstand en nabijheid. Soms ervaren ze herbelevingen of flashbacks. Veel pleegouders lopen vast in de opvoeding; reguliere opvoedingsstrategieën werken niet, frustratie ligt op de loer, met als risico dat de kinderen opnieuw naar een andere plek moeten omdat de situatie onhoudbaar is. En dat is funest voor deze kinderen, die vaak al op meerdere plekken gewoond hebben en daar keer op keer teleurgesteld zijn in het leven, en in volwassenen in het bijzonder. Training in het zorgen voor getraumatiseerde kinderen is daarom belangrijk. In dit artikel vertellen experts en een pleegouders daarover. Dit artikel verscheen in Binding – blad voor pleegouders van Spirit – 2015/1.